 |
Muscus, wat Sandal,
ende een spiegel, waer mede sy tegen den avont aen lant voeren,
belovende des anderen daechs 's morgens weder bescheet vanden
Naique te brengen, als oock
de monsters van eenige kleetkens, daer haer naer gevraecht hadden.
Den
28e dito hoe wel haer belooft
hadden des morghens vroech weder te komen hebben niemant vernomen voor
avondt, dat een principael
Bramene met des stadts
schryver, alsoo sy seyden met noch eenige andere, aen boort quam, mede
brengehnde eenige kleetkens, gants contrarie de geene die belooft hadden
te brenghen, seyden haer aen van weghen den
Naicque, dat aen landt
souden komen, om met hem te spreecken, waer op antwoorden, dat hy haer
eerst gijsselaers 't haeren contentement aan boordt moest bestellen,
ende aldan souden zy hem komen spreecken. Ende alsoo zyse den vorighen
nacht het gheheele strande langhs hadden sien vieren, oock eenighe
Bassen, ende Roers hadden hooren afschieten, vraechden haer, wat dat
beduyden, seyden datter een bruyloft aen Lant gheweest hadde, die sy die
daer mede vereert hadden, sy wilden oock weten wat Coopmanschappen
brachten, 't welck haer seyden, dat sy'er stracks den prijs afmaken
wilden, dan gaven haer voor antwoorde, als sy haer kleetkens brochten,
naer haer sin, alsdan souden haer de koopmanschap verkoopen, anderssints
niet hielden heftich aen om haer mede aen lant te hebben, dan wilden
niet, ten ware dito
Bramenen, met noch een
koopman, ghenaemt
Mustapha, in ostagie wilde
blijven, 'd welck sy seyden den
Naicque te willen aenbieden,
ende des anderen daechs daer op antwoorde brengen. Op gisteren hadden sy
haer gheseyt, datter een koopman woonachtich tot
Mussilipatan, ghenaemt
Duria Cham, aen landt was, van wiens wegen
alsnu eenen
Turck mede quam, brenghende
een schenckagie |