soude hebben moghen in stilten, oft andersints beseten, oock souden haer van Landt hebben konnen houden, sonder te konnen verrichten 't geene aldaer te doen hadden, te weten wat Stael te landen, dat tot Bantam oock wel ghetrocken was. Oock soo waeren zy heel swack van volck, om eenigh ghewelt te konnen wederstaen, want in dese 2 daghen eenich volck vande watersucht^[1] inghevallen was, 't welck metter tijt noch te vreesen stondt, dat erger worden soude. Soo wiert als vooren geseyt, goet ghevonden alsoo den wint goet was, cours naer Bantam te stellen, want naer gissingh wel 40 mijlen van landt waeren, 't welck Oost op moesten, om t'Acin te komen, ende den wint was daghelijcks Oost, als hier te vooren te sien is.

Den 31^e dito doncker regenachtich weder, soo dat ter nauwernoot hooghte konden krijghen, gissende op 40 minuten by Noorden den Æquator te wesen. Den wint W.N.W. alsoo tot noch toe tegen gissinghe gheen landt en saghen, waer aen bleeck dat haer den stroom gheweldich buyten haere meyninghe om den West gheleyt hadde. Soo hebben goet gevonden O.Z.O. aen te gaen, om 't landt aen boort te loopen, ende binnen d'Eylanden te gheraecken, alsoo het doncker weder wiert liepen des nachts met schoverzeylen.

Den eersten November des morghens saghen een Eylandt recht voor uyt, ontrent 1 mijl van haer 't welck den gantschen nacht, overmits de donckere lucht niet ghesien hadden, liepender beneden om, door dien daer niet boven konden, desen gantschen dach in stilte ghedreven, doch des avondts kreghen eenen Noorden, wint daer mede weder O.Z.O. aen liepen, overmits geen rechte kennisse van 't landt hadden.

Den 2^e dito des morghens kreghen het landt van